Śp. dr inż. Marian Płachecki (1942–2021)

29 października 2021 r. zmarł w Krakowie dr inż. Marian Płachecki, ceniony nauczyciel akademicki w Zakładzie Konstrukcji Żelbetowych Instytutu Materiałów i Konstrukcji Budowlanych Politechniki Krakowskiej, projektant licznych obiektów budownictwa mieszkaniowego, ogólnego, a także przemysłowego, rzeczoznawca budowlany, zaangażowany działacz społeczny Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa i Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, w latach 2008-2016 Przewodniczący Małopolskiego Oddziału PZITB w Krakowie, a w latach 2010-2018 – Przewodniczący Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej PIIB. Od 2018 roku był Przewodniczącym Małopolskiej Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej. Odszedł do wieczności Człowiek wielkiego serca, Wspaniały Kolega i Współpracownik.

Marian Płachecki urodził się 20 maja 1942 r. w Woli Kurowskiej (okolice Nowego Sącza). Ukończył studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej i tym Wydziałem był związany od 1 maja 1967 do 30 września 2010 r. jako pracownik naukowo-dydaktyczny w Zakładzie Konstrukcji Żelbetowych Instytutu Materiałów i Konstrukcji Budowlanych.

W roku 1975 roku obronił z wyróżnieniem pracę doktorską pt. „Zarysowanie i nośność strefy przypodporowej zginanych elementów z pumeksobetonu konstrukcyjnego”. Promotorem był prof. Krzysztof Piwowarski.

Doktor Marian Płachecki był autorem bądź współautorem kilkudziesięciu publikacji naukowych i referatów wygłoszonych na krajowych i zagranicznych konferencjach naukowych oraz naukowo-technicznych. Czynnie uczestniczył w Konferencjach Krynickich KILiW PAN i Komitetu nauki PZITB, „Warsztatach Pracy Projektanta Konstrukcji”, „Warsztatach Pracy Rzeczoznawcy Budowlanego". Bibliografia jego prac w repozytorium Biblioteki PK, poza pracą doktorska, obejmuje 63 pozycje, a ostatnia pochodzi z 2018.

Zakres tematyczny Jego prac obejmował różne problemy konstrukcyjne w dziedzinie inżynierii lądowej i budownictwie. Główne zagadnienia to stany graniczne konstrukcji żelbetowych (nośność, rysoodporność, sztywność), bezpieczeństwo, diagnostyka i monitoring konstrukcji budowlanych, badania, analizy bezpieczeństwa, naprawy oraz wzmacnianie konstrukcji żelbetowych, w tym konstrukcje budynków wielkopłytowych, chłodne kominowych, zbiorników na materiały sypkie (silosy), zbiorniki na ciecze (na wodę pitną oraz w oczyszczalniach ścieków).

W latach 1973?1974 odbył staże naukowe w Katedrze Konstrukcji Żelbetowych Politechniki Lwowskiej, w Naukowo-Badawczym Instytucie Konstrukcji Budowlanych (NIISK) w Kijowie oraz w Naukowo-Badawczym Instytucie Betonu i Żelbetu (NIIŻB) w Moskwie, a w roku 1976 w CISM Udine we Włoszech (3 tygodnie). Odbył też staże zawodowe: jako asystent projektanta w Biurze Projektów „Miastoprojekt Kraków” w Krakowie (od 1 kwietnia 1968 do 30 września 1970 r., pół etatu, jednocześnie z pracą w Politechnice Krakowskiej), w Biurze Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego „Bistyp” w Warszawie (od 1 października 1970 do 31 marca 1971 r., oddelegowanie z Politechniki Krakowskiej), w Przedsiębiorstwie Budownictwa Mieszkaniowego „Nowa Huta” w Krakowie (od 1 kwietnia do 30 września 1971 r., oddelegowanie z Politechniki Krakowskiej).

Jako dydaktyk przez ponad 43 lata prowadził zajęcia projektowe, a następnie wykłady i seminaria dyplomowe z zakresu konstrukcji z betonu dla różnych rodzajów studiów kierunku budownictwo. Jako wybitnemu specjaliście w zakresie konstrukcji betonowych były mu powierzane wykłady ma specjalnościach teoria konstrukcji, a także konstrukcje budowlane i inżynierskie. Jego bardzo wysokie kwalifikacje dydaktyczne odzwierciadla fakt, że studenci zabiegali o możliwość wykonywania prac dyplomowych pod Jego kierunkiem. Był promotorem około 200 prac dyplomowych. Wiele z nich uzyskało nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministra Infrastruktury.

Niezależnie od działalności naukowej i dydaktycznej, rozwijał szeroko działalność projektową i ekspercką – był autorem i współautorem około 300 projektów i ekspertyz w zakresie budownictwa mieszkaniowego, ogólnego oraz przemysłowego. Projektował m.in.: chłodnie kominowe i obiekty przemysłowe w elektrowniach oraz w zakładach przemysłu metalurgicznego, chemicznego, zbiorniki w oczyszczalniach ścieków, silosy w cementowniach. Współpracował z licznymi biurami projektów w charakterze konsultanta, zajmując się weryfikacją projektów budowlanych i wykonawczych. Wielokrotnie był również konsultantem w zakresie wykonawstwa na budowach (m.in. Galerii Kazimierz w Krakowie, Galerii Manufaktura w Łodzi).

W 1971 r. uzyskał Uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności konstrukcyjno-budowlanej uzyskał w 1971 r. W roku 1977 został rzeczoznawcą budowlanym Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, a w 1994 r. – rzeczoznawcą budowlanym z listy Wojewody Krakowskiego. W latach 1995–2002 był członkiem Komisji Egzaminacyjnej na Uprawnienia Budowlane przy Urzędzie Wojewódzkim w Krakowie.

Jednocześnie z pracą na Politechnice Krakowskiej oraz działalnością ekspercką aktywnie współpracował ze stowarzyszeniami naukowo-technicznymi oraz samorządem zawodowym. W roku 1966 został członkiem Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. Pełnił liczne funkcje społeczne, m.in. przewodniczącego Komisji Szkolenia w Oddziale Małopolskim PZITB w Krakowie, przewodniczącego Komisji Kwalifikacyjnej na Rzeczoznawców Budowlanych PZITB w Krakowie i członka Komitetu Rzeczoznawstwa Budowlanego przy Zarządzie Głównym PZITB. W 2008 r. został wybrany przewodniczącym Oddziału Małopolskiego PZITB. Tę funkcję piastował do 2016 r. Został uhonorowany m.in. Złotą Odznaką Honorową PZITB z Diamentem.

Od 2002 r. był ściśle związany z Polską Izba Inżynierów Budownictwa. W latach 2006–2010 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Krajowej Komisji Kwalifikacyjne, a w latach (2010–2018) ? przewodniczącego tej Komisji. Od roku 2018 pełnił funkcję przewodniczącego Małopolskiej Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej. Był członkiem zespołu koordynującego prace przy powstającej nowej siedzibie PIIB, przy ul. Kujawskiej 1 w Warszawie. Krajowa Rada PIIB uhonorowała Go Srebrną i Złotą Odznaką PIIB.

Odszedł od nas znakomity inżynier, wybitny specjalista w zakresie konstrukcji żelbetowych, człowiek wielkiego charakteru i umysłu, aktywnie działającego dla dobra wszystkich inżynierów i techników budownictwa.

5 listopada 2021 r., po Mszy św. w kaplicy Cmentarza Rakowickiego w Krakowie, został pochowany na tym cmentarzu.

Cześć Jego pamięci!

Dr inż. Maciej Gruszczyński